Stel, Evert | Paperback / softback | 07-04-2012 | 9789086160938

Het dekseltje past niet goed op de verfspuit en wipt er met grote regelmaat af. Enfin, met een stukje tape red ik het wel… Met een mondkapje voor en de spuit vol sneldrogende witte verf, ga ik vol goede moed in de – voor mij veel te kleine – machinekamer aan de slag. Haastig als ik altijd ben, zijn er geen voorzorgsmaatregelen getroffen betreffende de ventilatie. “Ach, het is zo gepiept,” denk ik dan. Het gaat mooi vlot en alles wordt prachtig wit. De verf droogt snel, maar na een tijdje beginnen mijn ogenleden te plakken als ik even knipper. De verdunner doet zijn werk goed, maar heeft de weg via mijn longen naar de hersenen ook gevonden. Na een kwartiertje ben ik zo stoned als een garnaal en heb weinig controle meer over mijn evenwicht. Als de bakboordkant klaar is, wil ik achter de motor langs stappen en ik verlies mijn evenwicht. Een flinke duikeling achterover is het gevolg met de volle verfspuit nog in de rechterhand. In een reflex tracht ik het ding rechtop te houden, maar dat gaat niet. Het klotendekseltje schiet door het stukje losgeweekte tape van de verfpot af, waarna de inhoud over mijn hoofd loopt. Een geluk hierbij is dat de verf niet in mijn ogen terechtkomt, maar als shampoo mijn lange haardos verzadigt. Scheldend en tierend klauter ik overeind en ontvlucht de benauwde ruimte die volgens mij met een luttele vonk tot explosie zal komen. Boven aangekomen, zie ik dat de timmerlieden het schip verlaten hebben. Ze hebben het snel bekeken met die smerige verflucht en zijn de timmerloods in gevlucht om op een ander schip te gaan werken, waar minder stankoverlast is. De verf sijpelt ondertussen stiekem via mijn nek, over mijn rug naar beneden en ik ga ook naar de werkplaats om mezelf schoon te maken. Bij het binnentreden van de timmerwerkplaats zakken overal werklieden door hun knieën van het lachen bij het zien van mijn clowneske uiterlijk. Roel komt piepend en gierend te trap af met tranen in zijn ogen. Ik sta als een dronken lor te wiebelen op mijn benen en zeg hem dat het sneldrogende verf is. Hierop worden de lachsalvo’s alleen maar harder…