Rock-adel verplicht
Mutsaers, Lutgard | Paperback / softback | 04-07-2024 | 9789062659586
Kaz Lux (1948) was 19 toen hij op een concours in Utrecht de Personality Prijs won. Anderhalf jaar later brak hij door als frontman van Brainbox (met Jan Akkerman). Zijn ‘Down Man’ verpulverde in één klap het fröbelimago van de nederbeat. De cultstatus wachtte. Dertig jaar later riep Oor hem uit tot Zanger van de Eeuw. Toen sloeg het noodlot toe. Kaz Lux Rock-adel verplicht is het grotendeels onbekende verhaal van de selfmade muzikant die naar de top werd gecatapulteerd, afknapte, en zichzelf opnieuw uitvond als alternatieve singer-songwriter met een omvangrijk maar obscuur oeuvre. Naar aanleiding van het verhaal van Kaz Lux over zijn samenwerking met Jean-Marie Aerts (1951, Zeebrugge), is Lutgard Mutsaers op zoek gegaan naar de opnamen die zijn gemaakt in de ICP-Studios in Brussel en destijds door omstandigheden niet zijn uitgebracht. In 2017 maakten Lux en Aerts samen de selectie van 4 nummers voor de historische bonus-cd bij dit boek: Head Up, Tracks, Don’t Try Her, Comin’. In België is Jean-Marie Aerts vooral bekend als gitarist en producer van T.C. Matic en Arno Hintjens, in Nederland vooral als producer van Urban Dance Squad. In ‘Kaz Lux Rock-adel verplicht’ is een complete discografie opgenomen van alle opnamen van Kaz Lux.
Lutgard Mutsaers is de auteur van Pop Utrecht (1987), Rockin’ Ramona (1989), Haring & Hawaii (1992), 25 Jaar Paradiso (1993), Billie Holiday (1993), Beat Crazy (1998), Hauser Orkater (2009), Roep der Verten (2014) en co-auteur van Een Muziek geschiedenis der Nederlanden (2001/2006), Van the Black Rocking Cats tot Spinvis (2007) en Made in The Low Countries (2017).
‘Verloren gewaande muziek van mijn jeugdheld Kaz Lux en onze producer Jean-Marie Aerts? Klinkt goed!’ – Arjen de Vreede, DJ DNA, Urban Dance Squad
‘Een van de meest oorspronkelijke persoonlijkheden in de Nederlandse muziekscene.’ – Frank Jansen [ontdekker voor Bovema/ EMI; muziek- en rtv-producent]
‘Bij ieder woord, bij iedere klank trok er een schok van herkenning door me heen. Ik wist zeker dat dit nummer hartstikke over mij ging.’ – Thomas Verbogt [over ‘Down Man’ in zijn boek My Generation: Popverhalen]
‘Eerst Kaz Lux in Paradiso, waar ik vol ontzag toekeek (Lux, Akkerman, Pierre van der Linden). Daarna Kaz in Kessel-Lo, waar ik nooit bij was. Maar de mooie stem was er in beide gevallen.’ -Raymond van het Groenewoud [zijn band Bien Servi werkte in 1977 met Lux]
‘Echt stoppen doet Kaz waarschijnlijk nooit, als het aan hem ligt.’ – Bart van Poppel [The Analogues; produceerde Instructions van de Kaz Lux Band en The Last Train van Brainbox]