Nog even leven

Van den Driessche, Johan | Paperback / softback | 13-09-2021 | 9789493242159

Zo’n bevreemdende gebeurtenis heeft Friedeman op het toppunt van zijn internationale carrière en krijgt een allesbepalende impact op zijn verder leven. Eerst beschouwt hij de situatie als een zegen, maar langzaam brengt wat gebeurd is hem in een negatieve spiraal. In die periode spelen drie vrouwen een prominentere rol in zijn leven. De harstvriendin Teresa, de oud-collega Mariolena en de intrigerende en ogenschijnlijk gestoorde Joya. En wat met de helblonde vrouw in een strakke baksteenrode jurk? Gaan zij hem helpen of duwen ze hem verder naar de afgrond?
En dan is er nog de intrigerende doodsbrief met een begrafenisondernemer die zich er probeert uit te praten, de autotrip naar de plaatselijke kroeg met aan het stuur de rijpere Corine, de afgeleide vlucht naar New York, het feestje dat uit de hand loopt, de kleine lettertjes van een contract, het afscheid van de geur van aardbeien, het familiegeheim dat zijn moeder verborgen hield, de snelweg naar Oxford die muurvast zit, de vergrijsde voorzitter van het Antwerps genootschap, het superraadsel met de drie hoeden, de vriendin die hij nog nooit zo kwaad heeft gezien maar wat hem vleit … en vooral de muziek die hem raakt en troost en voor hem de taal is voor wat hij niet zeggen kan.
Voor Friedeman voelt die ontmoeting alsof daardoor de beste jaren achter de rug liggen en hij daardoor op korte termijn een aflopend verhaal is; de nietszeggende antwoorden en de leugens baren hem schrik. Hij kan de geur van stemming ruiken wanneer een onbekende vrouw langs hem heen gaat en zoveel rouw in hem achterlaat.
Is hij sterk genoeg om de waarheid te kennen? Wanneer wordt toeval een lotsbestemming? Zal hij uiteindelijk ontmoeten wie hij liefheeft of eerder wie hij vreest?

Ooit is een bijzonder woord. Het kan verwijzen naar het verleden, maar ook naar toekomstige gebeurtenissen. Beide hebben een enorme impact op ons denken en handelen van vandaag, zelfs als we ons van die gebeurtenissen niet meer bewust zijn, laat staan dat we in staat zijn ze te ontcijferen en volledig te bevatten.

Hoe het OOIT was en OOIT zal zijn, maakt jou, maakt mij.