Paperback / softback | tijdelijk niet leverbaar | 9789013180596

Het Nederlandse privaatrecht bevat tal van rechtsmiddelenverboden: wettelijke bepalingen die procesrechtelijke rechtsmiddelen, zoals hoger beroep of cassatie, uitsluiten voor specifieke rechterlijke beslissingen. Toch biedt de zogenoemde doorbrekingsjurisprudentie van de Hoge Raad in bepaalde gevallen de mogelijkheid om deze verboden te omzeilen. Dit boek bespreekt de gronden voor doorbreking: situaties waarin een rechter i) een rechtsregel ten onrechte heeft toegepast, ii) een rechtsregel ten onrechte niet heeft toegepast, of iii) een rechtsregel heeft toegepast met verzuim van essentiële vormen. De uitgave biedt een diepgaande beschrijving van deze gronden en hun toepassing in de praktijk. De auteurs belichten de voorwaarden waaraan moet worden voldaan om tot beoordeling van doorbrekingsgronden te komen, en de gevolgen van het inroepen van een doorbrekingsgrond. Daarbij wordt kritisch gekeken naar de verenigbaarheid van doorbreking met het gesloten stelsel van rechtsmiddelen in het Nederlandse civielprocesrecht. Naast de Nederlandse civiele jurisprudentie worden ook andere rechtsgebieden en buitenlandse stelsels, zoals het Franse recht, onderzocht. Door deze brede aanpak biedt het boek zowel praktische handvatten als theoretische inzichten.