Beleidsstukken van de Europese Unie, de Wereldgezondheidsorganisatie en onze regering geanalyseerd

Paperback / softback | 20-12-2021 | 9789083106144

In de maatschappij horen we steeds vaker het bericht dat ‘het zo niet langer kan’, dat er fundamentele veranderingen moeten komen in ons maatschappelijk bestel. Hoe moeten we verder leven met onze instituties, waarin we ons vertrouwen verloren hebben?

Gedurende de laatste tientallen jaren heeft onze samenleving twee tegengestelde ontwikkelingen ondergaan: Enerzijds toenemende grootschaligheid en eenvormigheid als gevolg van automatisering, digitalisering, grensoverschrijdende fusies van bedrijven, concentratie van geld en dus macht. Anderzijds een steeds veelkleurige wordende bevolking die zich dankzij het internet steeds meer bewust is van de omgeving, van oorzaak en gevolg alsmede de tekortkomingen van onze overheid. Dit alles heeft steeds meer onrust en verzet van de bevolking als gevolg.

Onze Europese overheden hebben zich middels het “Verdrag van Maastricht” in 1992 gecommitteerd aan de belangen van de “Vrije Markt”: middels artikel 129 is de mogelijkheid geschapen tot innige samenwerking en belangenverstrengeling tussen de overheden, de globale I.T. bedrijven en de globale farmaceutische bedrijven. Dat alles is overkoepeld door de Wereldgezondheidsorganisatie. De gang van zaken is in dit boek beschreven.

Het is bizar te noemen, dat onze bevolking, dag in dag uit geconfronteerd met de onbetrouwbaarheid en het onvermogen van de overheden, plotseling een schijnbaar onbegrensd vertrouwen in dezelfde overheden heeft als het bijvoorbeeld vaccinaties betreft. Is dit vertrouwen gebaseerd op overtuiging of op angst?

Dit boek behandelt de beleidsstukken van de EU, de WHO en de regering, en maakt inzichtelijk hoe we in de huidige situatie verzeild zijn geraakt.

Het boek behandelt voorts de mogelijkheid tot hervorming van de samenleving zodat we eindelijk de problemen kunnen gaan oplossen en de samenleving weer een gezonde dynamiek gaat krijgen. De hervorming behelst het opnieuw opbouwen van de instituties van onderop, met het recht tot vereniging (artikel 8 in de Grondwet) en de hervorming van het geldsysteem als uitgangspunten. We zullen het zelf moeten gaan doen, want de overheden hebben aangetoond de noodzakelijke veranderingen niet te kunnen bewerkstelligen.