Hofman, Manon | Paperback / softback | 28-05-2015 | 9789402127201

Waar zijn de musjes gebleven die vroeger door het Vondelpark vlogen? Die door heel Amsterdam de terrassen bespiedden en bedelden om kruimeltjes brood? Ik zie ze niet meer in mijn tuin of waar dan ook, alleen op het platte land of aan de kust. Nu ik merk dat ik ouder word, zie ik de goede dingen verdwijnen en dat geeft mij het besef dat ik niet goed bezig ben. Dat ik niet zuinig ben op de natuur om me heen.
Als een mus zonder angst op je afvliegt, voel je Synergie maar vaak jaag je het weg omdat je te onrustig bent. De mussen zijn gevoelig voor slechte energie.

Waar zijn ze dan gebleven?
Ze zitten achter een tak of onder een blaadje verscholen want musjes houden niet van felle zon. Ze houden van niets waar té voor staat anders gaan ze dood. Ze zijn namelijk heel teer en kwetsbaar.
Dat waren wij ook!

We leven in samenleving waarin we niet meer verbonden zijn met elkaar, waarin we als een individu door het leven gaan. Manon Hofman probeert te laten inzien dat u wel degelijk dingen kunt veranderen/verbeteren. Misschien kan ze u een handje helpen bij het vinden van uw herinneringen aan de musjes?